Op weg naar een verplichting van een zorgleefplan?

Bij onze noorderburen werd het zorgleefplan al in 2010 ingevoerd. Zorgvoorzieningen zijn verplicht om het zorgleefplan minimaal twee keer met de zorgbehoevende persoon en de mantelzorger te bespreken.

1. het mentale welbevinden van de cliënt als persoon
2. het lichamelijke gevoel van welbevinden en gezondheid
3. daginvulling volgens eigen interesses en onderhouden van sociale contacten (participatie)
4. de woon- en leefomstandigheden

De invoering van het zorgleefplan heeft als doel om de medische benadering van de cliënt om te vormen tot een erkenning van kwaliteit van leven. Er is meer cliëntparticipatie en de cliënt neemt de eigen regie in handen.

Zorgleefplan in de praktijk

Er bestaan in de praktijk verschillende versies van dit zorgleefplan, maar de kern blijft telkens hetzelfde: de zorgbehoevende persoon als mens benaderen en zorg op maat verlenen. Het gesprek vertrekt dan ook vanuit de wensen en behoeften van de zorgbehoevende persoon. Hoe wil hij zijn leven leiden en hoe kan men hier als zorgverlener of –organisatie bij ondersteunen? Men heeft er bewust voor gekozen om geen standaardvragen op te nemen omdat het gevaar anders bestaat dat het invullen van het zorgleefplan een checklist wordt. Wel zijn er inspiratievragen aan toegevoegd.

Werken met het zorgleefplan betekent een andere relatie aangaan met de zorgbehoevende persoon. Als zorgverlener neem je vijf taken op: persoonlijk begeleider (vertrouwenspersoon), belangenbehartiger (bv. in overleg gaan met andere zorgverleners), bedenker van oplossingen, samenwerker met collega’s en tot slot een gemotiveerd, professioneel beroepsbeoefenaar.

Een verplichting in België is vooralsnog niet aan de orde. Maar wij spelen al wel in op deze visie. Wil je meer weten over het BelRAI woonleefplan?