KineQuick stelt voor… Ludo
Zo’n 20 jaar geleden ben ik gemigreerd van het West-Vlaamse Tielt naar het Limburgse Peer. Ik ben een West Vlaming, maar ik heb geen ondertiteling nodig.
Als ik mezelf in drie woorden zou moeten omschrijven zijn het wel deze: ik ben open, een “tetteraar”en geïnteresseerd in ‘alles’. Ik ben getrouwd met een knappe Limburgse Huisarts met een wilde krullenbol en ik heb sinds 2002 een knettergekke dochter, een “slim blondje”. Zij draait mij zonder probleem volledig rond haar vinger. Ik ben van de generatie die de ‘computer-trein’ gemist heeft, maar ik ben er nog net op kunnen springen. “Niet gaan bestaat niet, moeilijk gaan wel” dat is mijn motto, een West-Vlaams gezegde.
Samen met Axel, sta ik in voor de helpdesk van KineQuick. Wij helpen met de vragen die binnenkomen via telefoon, we luisteren naar voicemails van klanten en beantwoorden mailtjes.
Ik ben een vroege vogel, dus ik ben meestal wakker tussen 5uur en 6uur. Om 7u30 start mijn werkdag, ik begroet bij aankomst eerst de baas en zijn hond (die er meestal al zijn). Zodra ik achter mijn bureau zit noteer ik alle zaken die zijn binnengekomen en stel ik voor mezelf prioriteiten op. Vanaf 8uur gaat de helpdesk van start en komen er ook al telefoons binnen.
Wij proberen zo snel mogelijk te weten te komen wat ‘echt’ het probleem is. Daarvoor nemen we een kijkje op de computer van de klant en vragen we om ons het probleem te tonen, want dikwijls komt dit niet (helemaal) overeen met de eerste omschrijving van de klant. Het probleem valt soms niet onmiddellijk op te lossen en dan geven we dat door aan de ontwikkelaars. De verslagen daarvan moeten heel gedetailleerd zijn en daar kruipt soms ook wel wat tijd in. Dat is vervelend als de telefoon intussen blijft rinkelen.
Het gebeurt ook weleens dat klanten ons als “handleiding” gebruiken, dat is eigenlijk niet de bedoeling, maar we proberen hun toch zo goed mogelijk te helpen. De meeste klanten zijn dan ook heel dankbaar als hun probleem opgelost wordt. Dat maakt mijn dag goed. Rond 14uur zit mijn werkdag erop.
Thuis hebben we heel veel dieren, een echte kinderboerderij. 2 honden Pochette en Perro, 1 Kat Poefke, 2 Alpaca’s Bert en Ernie, 22 Toulouse (reuzenganzen), een tiental Bonte en witte pauwen, 5 eenden en een tiental kippen, een aquarium en drie vijvers. Daarnaast hebben wij flink wat grond en daar houd ik mij bezig met mijn speelgoed: een minitractor en graafmachine.
Ik heb ook twee Oldtimers, een Mercedes w111 van 1965 en een Fiat Spider 2000 van 1980.
Iets wat weinig mensen van mij weten is dat ik een echte science-fiction fan ben en een “trekkie”. Ik houd van zowat alle muziek, behalve hardrock. Het hangt af van het moment. Als ik dansbare muziek uit de 80’s hoor, beginnen mijn voeten te kriebelen. Voor de rest vind ik alles wat maar enigszins op sport lijkt echt niet leuk.
Ik kan me ook echt ergeren aan mensen met vooroordelen, voor mij bestaan er geen domme mensen of domme vragen. Ik zou soms toch graag gedachten kunnen lezen om beter met mensen om te kunnen gaan en te weten wat er in ze omgaat.
Tot slot nog een leuke anekdote van op kantoor: op één mijn eerste werkdagen hier liep ik volle gas tegen de glazen deur van het bureel van onze baas, iedereen schrok zich rot. Gelukkig was het met mijn voet en niet met mijn neus.